Feest en mooie natuur in Noord Argentinië

Hallo allemaal,

Hier wederom een berichtje van ons, we zijn een poosje internetloos geweest (ook wel eens lekker).

De laatste keer stonden we op het punt om te vertrekken naar Salta, dit was weer een busreis van 21 uur in totaal. Lange rit, redelijk saai en vooral freezing, want airco regelen in de bussen blijft een lastig iets. Rond 17 uur woensdag 8 februari waren we in Salta met... regen. Jawel van de zon naar de regen. De eigenaar van onze boshut kwam ons met zijn fiatje ophalen. Omdat we hier weer heel noordelijk zijn is het toegestaan om cocabladeren te eten. Dat deed hij dus volop en wij genieten van de lucht. Huisje was hartstikke leuk en prima om bij te komen van al het gereis. Om wat mobieler te zijn hebben we een auto gehuurd en zo konden we de omgeving verkennen. Salta is een ontzettend leuke stad, gezellige straten, pleinen echt heel anders. We kregen nog een dansshow van de lokale senioren op straat.

Zaterdag 11 feb zijn we met auto en al onze spullen naar het noorden gereden. De ´quebrada de Humahuaca´, oftewel de vallei van Humahuaca, een plaats op de lijst van Unesco´s wereld erfgoed. Zeer de moeite waard, wat een mooie vallei, rotsen in allerlei kleuren van groen, paars, geel, oranje, rood tot ik weet niet wat meer. Waanzinnig, net of iemand met de verfkwast in de weer is geweest. Onderweg Purmamarca, een klein dorpje, aangedaan. Dit staat bekend om een aantal rotsen die eruit springen qua kleur! Wat rondgelopen en hier waren weer duidelijk de invloeden van Bolivia zichtbaar op het lokale marktje. Helemaal blij zijn we de vallei verder doorgegaan om einde dag weer richting Salta te rijden.

De traditionele peña wilden we nog meemaken. Dit zijn restaurants, bars met live muziek, dansers etc. In de uitgaansstraat van Salta (Balcarce) hebben we een top avond gehad vol mensen kijken, muziek luisteren en een goeie steak erbij. Heerlijke afsluiting van de dag.

Aangezien we geen bus meer konden zien zijn we zondag naar Iguazu gevlogen voor de watervallen. Eerst het dorp verkend, apotheek leeg gekocht voor spul tegen de muggen haha.. en de dag erna een relaxed dagje aan het zwembad gehouden. Om dinsdag 14 feb eindelijk de wereldberoemde watervallen te bezoeken. Taxi genomen (kost wat maar dan ben je er wel snel!) en het park binnen gegaan. Bij entree zagen we meteen de diertjes die volop rondlopen in het park en erom bekend staan dat ze het eten van je tafel stelen. Snoepig om te zien maar erg ondeugend. Eerst zijn we met het treintje naar de trail gegaan van de ´Devils´ throat´, het punt waar het water naar beneden dendert. Stuk lopen over een vast pad waar we onderweg vogels, een krokodil, schildpad en horden toeristen gezien hebben. Aan het einde was het uitkijkpunt.. wow.. wat indrukwekkend. Een geraas van water niet te geloven. Aan de overkant een ander uitkijkpunt zichtbaar in Brazilie, terwijl wij aan de Argentijnse kant waren. Gigantisch deze watervallen, zo mooi. Na veel foto´s zijn we omgekeerd en terug gegaan naar een centraal punt om daar de boot te pakken. Er was al gewaarschuwd dat je nat zou worden.. dat hebben we geweten. In een rubber speedboot vol gas richting de watervallen, fotomomentjes en mooi uitzicht vanaf het water. Toen moesten we alles opbergen en ging de boot richting de watervallen varen.. kleddernat dus.. Een en al plezier samen. Nog wat rondgelopen en zo de dag afgesloten.

Hierna een relaxdagje en een reisdag gehad om via Buenos Aires te eindigen in jawel.. Uruguay. Stond niet op ons lijstje maar volgens zeggen prachtige stranden en genoeg surfmogelijkheden. Goede reden om hier de reis af te sluiten. We zitten nu dan ook in het dorpje La Paloma, waar vanavond carnaval is en waar overal strand is. Even tijd om al onze reis indrukken te verwerken en nog een kleurtje op te doen.

Tot gauw allemaal (nu kunnen we dat zeggen)!

Liefs, Meraja en Bram

IJspret en veel wandelen bij El Calafate en El Chaltén

Hier zijn we weer vanuit een tropisch (sorry we weten echt hoe koud het bij jullie in Nederland is) Buenos Aires.

Donderdag 2 februari hadden we een gletsjer trip geregeld nabij El Calafate (Zuid Argentinie). Om 7 uur ´s ochtends opgehaald met de bus om eerst naar het uitkijkpunt te gaan van de gletsjer Perito Moreno, deze gletsjer heeft een noord- en zuidkant die je kon bekijken via een wirwar aan paadjes. Prachtig om te zien, net een grote slagroomtaart van een afstand. Van dat punt zijn we naar de boot gereden omal varend naarons startpunt van de excursie te gaan. Bij aankomst kregen we instructies over de activiteit om direct daarna 40 min te wandelen over rotsblokken en op mini paadjes de berg op. Inmiddels hebben we heel gespierde kuiten allebei :) Op het basiskamp in de bergen kregen we zogenaamde ´crampos´ uitgedeeld, soort spikes voor onder je schoenen om grip op het ijs te hebben. En een tuigje voor het geval dit nodig was onderweg. Toen de ijsberg op.. wow wat een belevenis. Hele scherpe punten en zoveel verschillende kleuren blauw om te zien. Diepe scheuren met water erin, een prachtig meer, riviertjes en dat allemaal op een gletsjer. Zeker de moeite waard. Sommige stukken zijn 600-700 m diep en onderin schijnt het zelfs paars te zijn. De reden dat deze gletsjer nog bestaat, ondanks de temperatuur, het was boven 0, is vanwege de vochtige lucht uit de Pacifische Oceaan, die omhoog gaat waardoor er sneeuw ontstaat die aan de Argentijnse kant weer valt op de gletsjer. Na ruim4 uur op het ijs gewandeld te hebben (misschien is ploeteren een beter woord haha) gingen we weer terug met boot en bus.

Vrijdag zijn we in alle vroegte vertrokken met de bus naar het plaatsje El Chaltén, iets noordelijkere, 3 uur rijden om daar te gaan wandelen. Volgens de Argentijnen en wij zijn het met ze eens, een prachtige omgeving! Het dorpje bestaat uit 10 blokken en verder alleen maar natuur. Diezelfde middag zijn we gaan wandelen richting de Cerro Torre, een bekende berg. Klimmen, dalen, treden, rotsen, riviertjes en aan het einde een meer met gletsjer. Super! Deze tocht was 22 km en we hebben er 6 uur over gelopen. Diezelfde avond onszelf getrakteerd op een goeie steak.. dat kunnen ze wel hier in dit land.

Nog vermoeid en met spierpijn opgestaan en helaas regen, maar goed geen reden om niet op pad te gaan. Spullen verzameld en richting andere berg gaan lopen de Fitz Roy. Een enorme klim om te beginnen maar ook de moeite waard. Weer totaal anders dan de route van de dag ervoor. Aangekomen bij een meer kregen we het advies om niet verder te gaan, aangezien de route er niet mooier op werd. Omgekeerd en die dag in totaal ook iets van 15 km gelopen. Nog wat door het dorpje geslenterd en de lokale wijn geprobeerd, heerlijk (en verdiend).

Zondag was een complete reisdag van El Chaltén, terug naar El Calafate om daar met het vliegtuig naar Buenos Aires te vliegen. Daar zijn we nu nog steeds. Gister een klein deel van de stad verkend, kan niet anders want het is enorm groot. Veel mooie gebouwen, ontzettend veel verkeer, chaos kun je wel zeggen. Maar ook weer leuk. Aangezien we nog steeds geen stadsliefhebbers zijn vertrekken we vanavond naar Salta toe.Dat is Noord Argentinie, meteen prachtige omgeving, waar je kunt paarrijden, bergen kunt bekijken etc.We zijn benieuwd!

De tijd vliegtvoorbij.. we kijken er naar uit om iedereen weer te zien.. maar voor nu gaan we nog even genieten van het weer, de natuur en onze vrijheid.Veel sterkte allemaal met dekou!

Bedankt weer voor deberichtjes op het blog.. het lukt niet altijd om er op te reageren. Maar het wordt zeker gewaardeerd. Tot gauw weer....!!

Liefs, Bram en Meraja

Van het chocoladeparadijs naar het zuiden van Argentinië

Hallo allemaal!

Als eerste bedankt voor alle felicitaties en goede wensen vorige keer!

Na een goed feestje samen op Bram´s verjaardag zijn we 2 dagen later de grens over gegaan naar Argentinië. Basic bus en 6 uur rijden maar gelukt, we waren in Bariloche, het ´lake district´ van Argentinië! Heel toeristisch, veel houten huisjes, net alsof je op wintersport bent en vooral veel chocoladewinkels, jammie! België heeft concurrentie, uiteraard hebben we genoten van de plaatselijke delicatesse (al begrepen we van de taxichauffeur dat de winkels er vooral voor de toeristen zijn, geen cacao te bekennen in de omgeving)

De dag erna een auto gehuurd om de meren te ontdekken. Prachtige uitzichten en het water zo blauw, dit konden we niet weerstaan dus na een picknick een goeie duik genomen in het meer. Dit is vakantie! Nog wat gewandeld in de omgeving en de kabelbaan genomen voor het beste uitzicht. De volgende dag nog een ander stuk van de meren bezocht met een gigantische lange hobbelweg naar de gletsjer toe over een zogenaamde ´dirt road´, geen asfalt. Aan het einde was een gletsjer die op zich niet heel bijzonder was, behalve dan het zwarte ijs wat ontstaat als het naar beneden valt en een poosje ligt.

Van Bariloche gingen we op weg naar Puerto Madryn (het oosten van Argentinië) Dit is de toegangspoort naar Peninsula Valdes, een schiereiland waar je veel dieren kunt spotten. Na aankomst een excursie geboekt voor de dag erna. Om 7 uur vertrokken we, het landschap is echt een steppe, er valt praktisch geen regen. We hebben pinguins gezien van heel dichtbij, zo grappig. Eentje was zo brutaal dat zij ging uitzoeken of een schoen en been eetbaar waren haha. Nog wat struisvogels, zee olifanten en uiteindelijk een enorme kolonie zeeleeuwen met babies gezien. We waren net te vroeg voor de orca´s, zij komen in februari naar de kust om eten (de babies) te zoeken, dan komen ze echt aan land. Eigenlijk wel triest dus misschien maar goed dat het nog januari is.

Dezelfde avond vertrokken we met bus naar het zuiden, El Calafate. Tenminste dat probeerden we.. de bus had een lekke band dus al 2 uur vertraging. In de bus bleek dat het een puinhoop was, zweetvoeten lucht, vieze stoelen, krappe ruimte. Volgende dag (duurt even hier met dat reizen in de bus, 18 uur is heus niet gek) bleek dat er weer problemen waren met een band en dat de onderdelen ergens ver weg vandaan moesten komen. Hmm. Het was alweer half 4 ´s middags (4 uur later dan de oorspronkelijke aankomsttijd) en we moesten nog minimaal 3 uur reizen plus een doorverbinding van nog 4 uur. Uiteindelijk uit nood een taxi gebeld om ons rechtstreeks naar El Calafate te brengen.

El Calafate ontdekt vandaag (woensdag 1 feb) wederom een dorp die functioneert als uitgangspunt voor excursies, maar heel knus. En een Big Ice tour voor morgen geboekt. Eerst varen en dan 4 uur lang over de gletsjer Perito Moreno wandelen.. we zijn benieuwd..

Deze avonturen volgen gauw weer.

Liefs Bram en Meraja

Bus plezier en relaxen in Chili

Na 3 dagen Iquique waren we wel uitgekeken. Het is een stad aan de kust en verder midden in de woestijn. Het regent hier praktisch nooit. We hebben genoten van de zon, zee en het strand, alhoewel.. de vele kwallen maakten dat we toch niet zijn gaan zwemmen en het water was ijskoud brrr!

Uitgerust en wel zijn we op woensdagochtend in de bus gestapt naar Santiago, de hoofdstad. Een rit van 24 uur, maar zoals altijd komt daar zeker 2 uur bovenop haha. Gelukkig hadden we goede stoelen dus prima te doen. Rond het middaguur in Santiago aangekomen en meteen een doorverbinding gezocht, aangezien we niet in de stad wilden blijven. Diezelfde avond weer een bus genomen naar Puerto Montt, in het merendistrict. Volgens alle Chilenen is dit ´the place to be´ Wederom 12 uur plus een beetje in de bus gezeten, hier ontbeten, en omdat we toch geen rust hadden weer een minibusje gepakt (zou reizen met de bus verslavend kunnen zijn?) naar Puerto Varas. Nou dit alles is zeker de moeite waard. Puerto Varas ligt aan het prachtige meer LLanquihue met uitzicht op 3 vulkanen. Heel leuk dorpje, vol restaurants, winkeltjes en mogelijkheden om actieve uitjes te boeken. Echt een vakantiebestemming! Na al die bus-uren wilden wij ook actief doen, dus op zoek naar wat leuks...

En gevonden, zaterdag zijn we in de middag opgehaald om te gaan raften. Eerst wat instructies en een lekker strak ´wetsuit´ aan (de teletubbies zijn er niets bij). Toen het water in..en in de boot. Superleuk om te doen, flink peddelen, vooral als het water wat wilder is en dan slinger je heen en weer en krijg je liters water over je heen. Als extraatje mochten we een stukje zwemmen in een stroomversnelling.. best heftig want je gaat regelmatig koppie onder. En uiteindelijk met een Pisco Sour (zuur alcoholisch drankje) en wat knabbels de dag afgesloten.

Voor zondag (gisteren) hadden we canyoning geboekt, je daalt dan in een rivier af door er doorheen te lopen, dit zou spectaculairder zijn dan raften. Wederom in een gehele uitrusting, wetsuit x 2, handschoenen, helm en zalige schoenen op pad de rivier in. We begonnen heel rustig, wat kleine watervalletjes waar je vanaf kon glijden. Beetje lopen door het water, dat viel niet mee want de stenen onder water zijn superglad en toen de eerste sprong van 3 meter. Goed te doen. Omgeving was prachtig, de rivier, vrij smal, loopt tussen de bergen door met begroeiing en dat gaf een echt regenwoud gevoel. Vervolgens mochten we nog een sprong wagen van 10 meter (heel spannend) en als toetje moesten we abseilen. Een hele actieve mooie tocht! Einde avond weer terug in Puerto Varas en ingecheckt in een lekker luxe hotel, want Bram is vandaag jarig en dat verdient een goed bed en een lekkere douche!

Tot gauw weer met hopelijk wat mooie avonturen en foto´s!

Liefs Bram en Meraja

Back to real basic... Zuid-Bolivia

Zondag 8 januari was Bram weer beter en vertrokken we uit La Paz, eindelijk, want de stad is groot, vol en niet ons ding. Op naar het zuiden, eerst de bus gepakt naar Oruro en vervolgens daar richting het treinstation om een ticket te kopen op goed geluk naar Tupiza. Het loket was maar4 x per dag open en dus moesten we 1,5 uur wachten voor we aan de beurt waren. Er was plaats dus om 19 uur die avond vertrokken om de volgende ochtend in Tupiza aan te komen.

Meteen een hotel geboekt, op zoek gegaan naar een organisatie voor een tocht naar de zoutvlaktes van Uyuni en geboekt voor dinsdag vertrek. Tupiza is een dorpje in het Zuiden met vooral veel italiaanse restaurants. In heel Zuid-Amerika kun je overal pizza´s, hamburgers en kip bestellen, alleen ontbijt is erg lastig. Ik heb inmiddels heel veel zin in een heerlijke salade hmm.Voor wede tocht gingen doen,wilden we de was nog laten doen, het is namelijk zo goed als overal verboden om de was te doen en een lijntje te spannen. En ondanks dat we aan het backpacken zijn enheus anders leven dan thuis, willen we soms echt wel schone kleren.Dus iemand gevonden die kon wassen en dezelfde avond weer kon leveren. Wij daarheen.. wat bleek, het had geregend (dat hadden wij ook ervaren) en de was was niet droog.. haha.. met nat goed richting de kamer en alsnog overal en nergens alles opgehangen om te drogen.

Dinsdag alles ingepakt, inclusief droge kleding gelukkig en om 9 uur bij La Torre Tours verzameld om met een Zweeds stel de tocht te gaan doen. Bagage op het dak, de chauffeur/gids en kok voorin en wij 4-en achterin. Direct aan het einde van het dorp begon de mooie natuur, schitterende vergezichten, kopermijnen, mooie bergen, lama´s, dorpjes waaronder Ghost Town met nog een halve kerk. Hier woonden families die zo rijk waren vanwege de goudmijnen. Vanwege de rijkdom en de hebzucht is er onenigheid onstaan en is men elkaar gaan ombrengen, de laatste familieleden zijn uiteindelijk in naburige dorpjes gaan wonen. Ergens halverwege zijn we gaan lunchen in de natuur, er werd een tafel gedekt met van alles te eten, zo leuk en lekker! De tocht ging steeds hoger de bergen in dat we op een zeker moment zelfs hagel en sneeuw hadden. Einde dag naar ons hostel echt in de middle of nowhere met een paar slaapzalen, 1 koude douche, 2 toiletten en 1 wastafel voor ca. 10 man. Dit is het begin van onze back to basic...

Woensdag vroeg eruit, geen enkel probleem want in zo´n slaapzaal wil je niets liever dan vroeg opstaan en dit achter je laten! Met de jeep op pad want er is veel te zien, lama´s met klosjes in hun oren (zo worden ze gemerkt) en het eerste meer met veel flamingo´s. Tweede meer was apart, hieruit halen ze de grondstof ´detergente´, dit wordt gebruikt voor sop, afwasmiddel, shampoo etc. Heel apart, een beetje een slijmerige drab om op te lopen. Daarna de Laguna Verde, een prachtig groen meer. Alle kleuren ontstaan door de mineralen die in de grond zitten. Binnen 10 min. waren we in de woestijn met giga rotsblokken,zo apart, de variatie aan diverse landschappen zo dicht bij elkaar. Meteen daarna door naar de lunchplek waar ze een Hot Spring hadden.. yeah. Meteen omgekleed en het water in gedoken, 32 graden en dus toch nog een lekker warm bad! Daarna door naar de geisers, jeetje wat een rotte eierlucht, maar ook weer prachtige kleuren in de grond en de pruttelende lava mooi om te zien. Als bonus nog Laguna Colorada gezien, een roze meer met flamingo´s, het water leek van dichtbij welk oranje fanta! Met bergen op de achtergrond lijkt het wel een plaatje uit een boek. Een mooie wandeling gemaakt bij het meer. Uiteindelijk gestopt bij ons hostel, wederom slaapzalen, alleen deze keer geen douche en 2 toiletten en wastafels om te delen met 20 man...

Donderdag een lange reisdag werd gezegd dus vroeg op en meteen de woestijn in om daar de boom van steen te bekijken, langs 4 andere meren gereden en geeindigd bij Laguna Negra, een zwart meer, dit komt vooral door de diepte en ook weer de mineralen. Het laatste meer van de reis en nu de vallei met rotsblokken nog waar ze een Conder zonder kop met gespreide vleugels hebben. Oftewel je kan in elk blok wel iets zien haha.. Even geklommen, beetje actief en toen richting Uyuni. Aan de rand van de stad was een treinenkerkhof. De locomotieven en wagons zijn gewoon geparkeerd om te verroesten en ooit te vergaan. Heel apart, stinken daar pff net een openbare vuilnisbelt. Maar de gids had bedacht om hier te lunchen dus bleven we even rondlopen, ze hadden schommels gemaakt. Na de lunch richting ons hostel gemaakt van zout, nou dat kon niet slechter leek ons. Zowaar.. we hoefden geen kamer meer te delen, alleen de kamer was de enige zonder raam, met een 2 persoonsbed (jawel) met hoofdeinde gemaakt van zout (leek sprekend een grafsteen haha) en meer paste er niet in. Prima we konden slapen.. en verder hadden ze 2 toiletten, die je moet doorspoelen met water uit de put, verder geen wastafels en geen douche..hihi. Tanden poetsen moest boven de pot.. nou mooi niet...! Vlak voor de zonsondergang gingen we naar de zoutvlakte.. spannend want dit is toch wel het toetje van de reis. Een grote witte vlakte met water vanwege de tijd van het jaar en allemaal hoopjes zout. Indrukwekkend zo wit en zo groot. Met blote voeten gaan lopen door het zout in het water, dat heb ik niet heel ver gered tot er iemand was van wie ik slippers mocht lenen, maat 46.. Dat hielp goed en toen zijn we nog even door gaan wandelen. Zonsondergang gezien.. prachtig.

De volgende ochtend zijn we rond half 6 vertrokken om de zonsopgang te zien, anders als de avond ervoor maar ook schitterend. Het hotel van zout gezien, uiteindelijk een enorm bouwval, lijkt in niets op de foto´s van internet. Na wat rondjes gelopen te hebben zijn we terug gegaan naar ons hostel. Hebben de rugzakken gepakt en zijn in Uyuni op zoek gegaan naar vervoer richting Chili. Geluncht midden op straat bij al het verkeer en afscheid genomen van de gids.

Die dag in Uyuni rondgehangen en ´s avonds de bus genomen om midden in de nacht aan te komen in Oruro. Volgende dag verder met een Chileens maatschappij naar Iquique, een kustplaats. Tjessus wat een rit... 8 uur zou het duren, bus vertrok te laat, bij de grens duurde het ruim een uur om erdoor te komen, vervolgens stapten er nog 5 passagiers in waar geen zitplaats voor was. Dus Bram had het geluk dat de dikke dame op een emmer, muffig en wel, naast hem kwam zitten in het gangpad. Klein kind op schoot.. pff afzien. Vlak na de grens werden we aangehouden door de politie, iedereen eruit, bagage controle, die extra mensen gingen eruit om vervolgens 500 meter later weer in te stappen. Welcome to Chile! In totaal zijn we 11 uur onderweg geweest. Maar.. hier is zon, zee, strand .. dus tijd om een paar daagjes te relaxen...

Liefs Bram en Meraja

Kou, regen en dan weer zon in Bolivia

Na een goede nachtrust met oudjaar haha, zijn we de volgende dag met regen vertrokken van Copacabana richting La Paz, de hoofdstad van Bolivia. Een busrit van 3,5 uur met een oversteek over het Titicacameer. Heel grappig de mensen moeten apart met een motorbootje en de bus gaat op een ander soort boot met ook slechts een motor, je gelooft bijna niet dat zo´n boot met voertuigen blijft drijven of vooruit komt, ze duwen de boot af met een stok!

Bij aankomst een prettig hotel geboekt, de volgende dag meteen geïnformeerd in het hotel naar prijzen voor een trip naar Rurrenabaque (zo duur, altijd even shoppen voor andere prijzen). Vanuit dit plaatsje kun je een jungle en/of een pampas (moeras) trip boeken. In de stad zelf ook nog wat nagevraagd en uiteindelijk geboekt voor de dag erop. Eerst heeft Bram nog een bezoekje aan de kapper gebracht, voor wel EUR 3,60 is hij prima geknipt, heel grappig. Overigens hebben we ook uitgevonden dat bij hoge nood je gewoon op straat boven de put je rokken kan optillen, is heel gewoon hier, erg handig. Verder nog de lokale´Witch Market´ bezocht, een straat met allemaal winkeltjes waar ze vooral kleding, sjaals, poncho´s etc verkopen van Alpaca wol, heerlijk warm. Verder dankt deze markt zijn naam aan de gedroogde alpaca´s die ze verkopen. Als je een nieuw huis hebt dan is het gebruikelijk om deze voor de deur te offeren voor geluk. Naar iets.. uiteraard wel als iedere toerist foto´s hiervan gemaakt.

Dinsdag onze tassen weer gepakt en naar de luchthaven toe voor de vlucht naar Rurrenabaque, een 2 motorig vliegtuig met 19 zitplaatsen en een open cockpit. Even spannend, maar de vlucht was prima, binnen 35 minuten waren we alweer geland op een korte landingsbaan en uiteindelijk mochten we op het grasveld uitstappen naar de ´luchthaven´, een klein houten gebouwtje. Zalige temperatuur hier, rond de 25 graden, eindelijk was het dan slippers en korte broeken tijd, wat een feest. Voor 11 euro overnacht, Bolivia is erg goedkoop om rond te reizen, we kregen ook nog een gratis disco ´s avonds laat, die zat blijkbaar ergens onder ons hostel.

Woensdag om half 9 met een jeep vertrokken richting de pampas, voor een 2-daags uitje. Met nog 2 nederlanders en de gidsen zaten we in een jeep gepropt en reden we 2,5 uur lang over een hobbelige zandweg. Dat de jeep niet uit elkaar viel was een wonder. Na de lunch gingen we direct in een houten bootje met 4 stoeltjes de Rio Beni (rivier) op om dieren te spotten, onderweg hebben we roze dolfijnen, een capibara, een baby alligator, een paar apen, vogels en wat schildpadden gespot. Als extra kon je nog zwemmen met de dolfijnen, dat was het proberen waard, niet wetende dat er diep in het water anaconda´s en piranha´s en weet niet wat nog meer zwemt en leeft. Het verschil is dat in de regentijd, nu dus, de rivier 6 meter hoger is waardoor juist dolfijnen komen en de rest van de dieren ver onder in het water blijft. Stinken het water en troebel maar een bijzondere ervaring, ineens een snoet tegen je been of voet, nieuwsgierig als de dolfijnen zijn gaan ze uitzoeken wie/wat je bent. Heel vreemd gevoel zeker omdat je ze niet aan ziet komen. Heel gaaf. Einde dag ook ontdekt dat er heel veel muggen waren die zelfs Deet geen probleem vinden. De volgende dag nog een vaar- en wandeltocht gedaan en in de middag weer terug naar Rurrenabaque om de volgende dag weer naar La Paz te vliegen.

Vandaag zou Bram een mountainbike tocht gaan doen over de ´World´s Most Dangerous Road´, helaas was het eten niet zo geweldig gister en ging dit niet door. Morgen kijken we weer of we naar het zuiden verder reizen voor de zoutvlaktes.

Hieronder nog wat reacties op jullie berichtjes:
Bedankt voor alle goede wensen voor het nieuwe jaar!
Anita, knie is helemaal oke gelukkig
Sabine: zeker weer op reis gaan, we zijn pas 3 weken onderweg en ik weet zeker dat we er zo een jaar van kunnen maken :) En de mensen hier dragen hun kind in een doek op de rug, slapend, zittend.. alles is mogelijk...
Marcello: stadion nog niet gespot maar mochten we er een tegen komen maak ik zeker een foto, en Laurens een brandweerkazerne ook nog niet tegen gekomen. Weet ook niet of we deze meteen herkennen.

Tot gauw weer met nieuwe avonturen.
Liefs Bram en Meraja

Happy New Year.. 1800 treden en meer...

Als eerste een heel gelukkig 2012 voor iedereen, dat het maar een mooi en gezond goed jaar wordt met heel veel leuke dingen!

Over leuke dingen gesproken, wij reizen overal en nergens heen, we zitten inmiddels in Bolivia. Kerst was uiteindelijk heel geslaagd, met een zalige kerstlunch in ons favoriete restaurant in Cusco hebben we een mooie dag gehad. Maandag zijn we rond 8 uur vertrokken voor onze jungle - Machu Picchu toer. Met een busje met ca. 12 personen en mountainbikes op het dak vertrokken we riching het plaatsje San Luis, daar waar het schone water uit de bronnen komt. Met helm, handschoenen en een mountainbike konden we dan op pad voor een toer van 2,5 uur de bergen af. Materiaal was echt heel slecht, helm zat veel te los en je had geluk als de versnellingen werkten van de fiets. Gelukkig deden de remmen het bij iedereen want die waren pas echt nodig! Volle vaart de berg af, allemaal haarspeldbochten, door wat riviertjes heen echt super, gemiddelde snelheid zeker wel 40km per uur. Iedereen kwam heel aan bij de lunch. Daarna zijn we met een groepje naar ons hostal gebracht voor de overnachting. Gedeelde badkamer, heerlijk dat backpacken!!! Eerst nog de plaatselijke hot springs bezocht, heerlijk warm water wat puur natuur is met een prachtig uitzicht op de bergen. De volgende ochtend zijn we rond half 9 de jungle wandeltocht gaan doen met alle bagage. Pittig was het zeker, ca. 8 uur gelopen de hele dag, dwars door de jungle heen, over de wegen, op het treinspoor met als bonus een ´sneak preview´ op de Machu Picchu hoog in de bergen. De jungle is prachtig groen, weinig dieren leven er we hebben wat vogels, een slang en een spinnetje gezien haha. Begin van de avond naar een andere hotspring gegaan welke een grote aanfluiting was, vol toeristen aan het bier en allemaal opgepropt in dat ene badje wat zo lekker warm was. En als het water al niet de warmte gaf dan waren het de mensen wel. Na een korte nacht zijn we om 4.30 uur de tocht naar de Machu Picchu begonnen, eerst20 minuten lopen van ons dorp Aguas Calientes naar de entree en vandaar uit de befaamde 1800 treden naar boven. En dat was dwars door de jungle steil omhoog. Een enorme klimin de regen waar we iets meer dan een uur over gedaan hebben.Adem tekort, benen en knieen die kraakten maar uiteindelijk het doelgehaald.. de Machu Picchu. Waanzinnig is dat .. een Inka stad zo hoogin de bergen die nooit gevonden is door de Spanjaarden. Eerst hebben we meteen gids een rondleiding gekregen door de stad met mooie verhalenover de bouw, debetekenis van de ruimtes, de zonnewijzers die ze gebruikten en noem maar op.Ongelooflijk dat dit bestaat.Omdat we nog niet genoeg geklommen hadden zijn we op zoek gegaan naar de Zonnepoort, de entree van de Machu Picchu waar je aankomt als je deInka Trail loopt (4 dagen door jejungle) Dit was een klim van ca. een uur met wederom prachtig uitzicht. Rond het middaguur waren we wel klaar en hebbenin het overtoeristische dorp Aguas Calientes de tijd doorgebracht om ´s avonds met de trein en bus weer naarCusco te gaan.

De volgende dag een lummeldagje in Cusco om ´savondsmet de nachtbus naar Puno te reizen, een plaats aanhet Titicacameerop de grens van Peru en Bolivia. Na een tip van andere reizigers zijn we diezelfde dag van aankomst doorgegaannaar Copacabana in Bolivia dat aan de andere kant van het meer ligt.Niet wetende dat dedrijvende rieteilanden alleen maar in Puno zijn en niet in Copacabana. Hmm misschien tijd om toch de Lonely Planet nog beter te bestuderen. Copacabana, is een soort hippiedorp met ook veel toeristen maar een leuke sfeer. De plaatselijke markt bezochtmet heel veelrauw identificeerbaar vlees en fruit engroente.Welgeteld 5 min later ben ik gauw naar buiten gerenden isBramdoorgegaan met deboodschappen voor de lunch haha.

Op oudjaarsdag, gisteren, hebben we een boottocht geboekt naarhet Isla del Sol. We zijn uitgestapt in het noorden en hebben ca. 12 km het eiland over gelopen naar het zuiden in ca. 4 uur. Klimmen en dalen. .dus die 1800 treden zijn inmiddels verdubbeld.. Onze bootman stond op ons te wachten en bracht ons einde dag weer terug voor oudjaarsavond. NL avond hebben we gevierd met een wijntje en lekker eten (1900) uur lokale tijd en de Boliviaanse oudjaar hebben we niet meer gered na deze wandeltocht..

Nieuwe verhalen volgen gauw.... liefs Bram en Meraja

Merry Christmas everyone!

Kerst in Peru, compleet anders dan in Nederland. Gisteren, de dag voor kerst was iedereen heel druk met inkopen doen, vooral de Panetones (grote droge cake/brood met wat vruchtjes ofzoiets) doen het goed. ´S avonds veel vuurwerk en vandaag tsja.. dat weten we eigenlijk niet want het regent pijpestelen.

Cusco is een leuk stadje, vol mensen, marktjes, winkeltjes en veel reisburo´s die trips naar de jungle en naar de Machu Picchu aanbieden. Na bij een paar binnen gelopen te zijn hebben we uiteindelijk een trip geboekt van 4 dagen en 3 nachten met vertrek morgen. We gaaneerst met de bus, dan in de middag mountainbiken de berg af naar onze eerste overnachtingsplaats (back to basic is beloofd, geen warm water haha). Volgende twee dagen gaan we lopen ca8 uur en 5 uur met wederom overnachtingen. De laatste dag ga je ´s morgens in alle vroegte 1,5 uur klimmen naar de Machu Picchu om de zonsopgang te zien. Dit wordt fantastisch denken we, mits het weer meedoet aangezien ze met veel regen de trip aan kunnen passen vanwege veiligheid.

We gaan zometeen een kroegentocht houden met onze fleece truien, poncho´s en uhm de rest van de inhoud van de backpack aan om toch een warm kerstgevoel te krijgen

Feliz Navidad! liefs van ons